Pagina's

maandag 30 juni 2014

mijn eigen geschreven verhaal deel 1

een tijdje geleden heb ik een droom gehad en ik heb er zo veel van onthouden dat ik een verhaal er over ging schrijven maar dan heel uitgebreid! ik hoop dat jullie het leuk vinden, 
by the way, dit stuk hier onder is nog lang niet alles!




Na al die jaren eindelijk weer eens ver weg op vakantie. Niet meer die saaie vakantie op Texel. Heerlijk met mijn moeder en mijn zus naar het zonnige Italië, 2 weken lang!
We zitten in de auto op weg naar Schiphol. Voor het eerst dat we in het buitenland op vakantie gaan en ook de eerste keer vliegen.. ik fantaseer over hoe het zou zijn op de camping. Hoe zou het er echt uit zien. Natuurlijk hebben we wel foto’s gezien, maar dat is toch anders. 
Ik vind het echt heel spannend want ja, voor het eerst vliegen.. Ik denk dat iedereen het voor de eerste wel spannend vind. 
laatst heeft mijn moeder geld terug gekregen van de belasting. Genoeg om van op vakantie te kunnen! Anders hadden we het geld er echt niet voor. 
‘hèhè we zijn er’ zegt Nathalie. Het leek zo’n korte reis. het is dan wel 2 uur reiden, maar ja ik zat natuurlijk ook te fantaseren over Italië. We moeten nu nog 2 en een half uur wachten voor ons vliegtuig vertrekt. Dus vermaak ik me met muziek. Muziek is echt alles voor me. Het zingen, het dansen. Opeens voel ik een hand op mijn schouder van mijn moeder, omdat we moeten gaan. Blijkbaar heeft ze mijn naam al een paar keer gezegd. Maar ik had mijn muziek weer eens te hard. 'Doe nou toch een die muziek uit, ook al is het maar een paar minuten ' zegt Suzanne. Okey okey, is mijn antwoord. Mijn moeder en ik zijn het bijna nooit echt volledig met elkaar eens, maar mijn zus en mijn moeder daar in tegen. Nathalie is echt haar lieveling. Ook al doet zij het verkeerd ik krijg altijd de schuld.
En dat zal deze vakantie ook wel zo zijn. Ik hoop echt zo dat er leuke Nederlandse meiden op de camping zijn, anders zit ik er toch maar een beetje bij. Als we zitten in het vliegtuig, zit ik aan de raam kant, mijn zus naast mij en mijn moeder daar naast. Dat is de 'gebruikelijke' rij. Bij de bios, aan tafel, op de bank enzo.
Maar ik blij dat ik aan raamkant zit, Lekker genieten van het uitzicht. Tijdens het opstijgen wordt alles kleiner, logisch ook. Zodra we zijn opgestegen doe ik gelijk mijn oortjes weer in en langzamerhand val ik in slaap. Ik heb de halve nacht niet geslapen omdat ik hier zo naar uitkeek! 

1 opmerking: